Karanlıkta tükeniş depresif şiir

📚Karanlıkta Tükeniş depresif
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Gecenin koynunda yalnızım yine,
Kalbimde kırık bir umut iziyle.
Her nefesim ağır, ruhumda sızı,
Kaybolmuşum zamanın derin izinde.
Düşlerim solmuş, renkler gri şimdi,
Gözlerimde hasret, dudaklarım dilsiz.
Sevgiye dair ne varsa hepsi sessiz,
Yalnızlık sardı beni, kaldım sensiz.

✨✨✨✨✨✨✨✨✨
꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂
✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Rüzgar eser, ama ben duymam,
Geceler uzun, içim hâlâ yanar.
Bir umut var mı, bilmiyorum anlar mı?
Karanlık dostum, artık gözümde parlar.
Yalnızlık sardı her yanımı gece,
Her adımımda kırılıyor hece.
Düşlerim paramparça, umutlar heba,
Sessiz çığlıklarım yankılanır rüzgârla.

✨✨✨✨✨✨✨✨✨
꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂
✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Gözlerimde biriken yaş sel olmuş,
Kalbimse hâlâ yaralı, delik deşik olmuş.
Sözlerim boğazımda düğümlenmiş,
Her hatıra, içimde bir yara açmış.
Karanlıkta kaybolurum her gece,
Umutsuzluk sarar, sarmalar hece hece.
Bir ışık ararım ama bulamam asla,
Kapanır gecem, içimde fırtına taşar hala.

✨✨✨✨✨✨✨✨✨
꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂
✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Belki de unutacağım zamanla her şeyi,
Ama kalbimde kalan acı, hiç silinmez ki.
Her sabah uyanmak, bir yük daha taşımak,
Hayatın anlamı, sessizce kaybolmak.
Yıldızlar söner gözlerimde birer birer,
Geceler uzun, sabahlar hep geri gelir.
Bir umut var mı, bilmiyorum hâlâ derin,
Karanlığın içinde kaybolurum, sessizce, derinden