Karanlıkta Söylenen Hiçbir Şey Aydınlık ...

I. Nutuk

Ruhum başka bir kavganın
Yükünü kaldıramaz artık
Bunu anladım bir.
Şiddet şık durmuyor
Bedenimde
İki.

Bu nedenle
Kezzaptan zırhlar giyiniyorum
Her sabah
İnsanların açtığı yaraları bir toz
Gibi silkeleyebiliyorum üstümden
Böylelikle
Her akşam.

Yani ki;
Cellâdı benim bu tercih edilmemiş ömrün
Vicdan azabı çekmeyecek hiç kimse
Çekmemeli,
Her hayat kaybedilmiş bir Rus ruletidir
Doğar doğmaz ağlayışım bunun için.

Acıyla terbiye ettim yalnızlıklarımı
Adet günlerime denk getirdim hep ayrılıkları
Bitmemeli, bitmeyecek benim sancım.

Gölgeler birbirini unutamaz, unutmamalı.
Birbirinizi unutmayınız.
Hepiniz…

II. Nutuk

Zihinsel özrü olmayan sevinçler
Günler biriktiriyorum diyordum ya
Tımarhanelerden toplarsın aklımı
İnfilak edecektir bir gün
Vücudunun artezyen kuyuları…
Bu tanımlama tıp öğrencilerine hediyemdir, hediyemdir.

Sokaklardan geçişim hızla oluyor işte
Koşa geliyor çocuklar
Ceplerine taş doldurmadan.
Deliyim biraz, vahşetim
Kimliğimin rengi siyah.
Gülmek iyi geliyor bence
Büyüklerin gelişimine, geçmişine...

Yaşamak dediğin nedir ki
Her acıya bir intihar süsü vermektir.

III. Nutuk

Evet, git diyorum, gidiniz. hepiniz
Denizler çekilince gelirsiniz
Tortulaşan, eskiyen bedenim olacak yalnız
Fosilleri incitmeyiz...

Gerek yok salyalı sözlere, kılıca ve keskin kaleme
Ölürsem hıncımdan öleceğim.
Sen kapat gözlerini
Kendimi kirpiklerinle geberteceğim.

Yelkovanı ben kovdum, akrebi ben zehirledim.
O halde
Sağlığa zararlıdır yaşamak, zararlıdır…

İstanbul/Kadırga -martıların ve kedilerin delirdiği gece- şubat/2005