Karanlıkta Seni Görüyorum

Koca kalabalık şehirde,yapayalnızım,sensizim.
Kaçıyorum,güneşin gölgesinden,karanlığa sığınıyorum.
Ay ışığı,yıldızların yansıması,bana daha çok huzur veriyor.
Geceleyin gökyüzünde her yıldızda seni görüyorum,
Bana gülümsüyorsun,Ay'ın bi yüzünde.
Bu bana huzur veriyor,sensiz seni yaşamak,zorda olsa.
Ben seni gündüzün kalabalığında kaybetsemde,
Gecenin karanlığında yeniden buluyorum.
Gündüzleri yürüdüğümüz o yollardaki izler silinmiş olabilir,
En son gördüğümüz yapraklar dökülmüştür dalından,olsun.
Ben seninle geceleri,samanyolunda yürüyorum,hiç izi kaybolmuyor,
Her bakışımda seni gürüyorum,o ışıltılı yolda.
Bu kalp seni unutmayacak ölene dek...