Karanlıkta Mırıldandıklarım

Beni korkutuyor
karanlığı yoklayan ellerin.
Güvercinler uçuşur,
çiçekler paydos eder,
sen karanlığı yokluyorsun.

Bir kadın eve gider,
gece bırakmaz peşini.
Çok zaman çakmağım olmadı,
o nedenle karanlıkta tökezledim,
kadın yolunu buldu.

Ah, bunca zaman geçti.
Yıkık bir duvarda yazılıdır öykülerim.
Bir tek kuşlar okudu onları.
Sen okumadın,
sen okumadın.

Ay gene doğuyor mavi dağdan
ve aydınlatıyor bizim semti.
Ama çok geç artık.
Öykülerimi kuşlar yedi,
yoklama karanlığı.