Tren garına doğru yaklaştıkça sessiz bir ıslık gibi duyulan bu ses kalbimde korku oluşturmayı başarmıştı. Bu uzak ve küçük kasaba ailemin ve benim çocukluk anılarımla doluydu. Kalbimdeki bu korku ise bu hatıraların sessiz çığlığından başka bir şey değildi.
Kasabaya yaklaştıkça kalbimi saran bu küçük çocuk beni ürkütüyordu.
Sonunda tren gara yaklaştı. Bildiklerimi içim biraz burukta olsa kendime itiraf ettim.
Tüm bu kasabada yaşayan akrabalarım bana ve aileme kırgındı. Asla beni karşılamaya gelmeyeceklerdi.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta