Karanlıkta Dövüşmek Şiiri - Enes Rıdvan ...

Karanlıktaki mum ışığındım bir zamanlar
Şimdi ise aydınlık kadar değersiz
Biliyorum son bakışlarım gözlerine
Biliyorum istemiyorsun öylece

Dövüşe dövüşe sevmek
Her düştüğünde yeniden kalkıp yeniden dövüşmek.
Pansumanı bulut gözlerinle yapmanı diliyorum
öylece
Vuran sen,saran sen,papatya kokan yine sen

Bırakmıyorum gülüşünü
Bırakmıyorum gözlerini
Bırakmıyorum unutmak üzere olduğum kokunu...
Seni bırakmak istemiyorum aynı şehirde

Gece vakti kapanmak zorunda kalan gözlerini
Gündüzleri çekmeyi bekliyorum içime.
Bu mısraya yolun düşer de
Su veremezsem yorgun bedenine,gitmişimdir.

Kutup noktasına uğramayan gündüzler
Şayet bana bir daha misafir olmazlar
Çöl sıcaklarını severse
Karanlıktaki son mumu da isminle üflemişimdir.