Güzel bir gün batımının ardından
Akşamın karanlığı sarmış her yanı,
Uçsuz bucaksız yeşil bir ova
Örtmüş üzerine gecenin karanlığını.
Gözlerim takılmış tek bir noktaya
Karanlığın sonundaki küçük bir aydınlığa,
Sanki biri var orada bana kucak açan
Beni karanlıktan aydınlığa çağıran.
Birden telefonumun sesi yankılandı
Arayan kişi beni aydınlığa çağırandı,
Onunla konuşurken nasıl da mutlu olmuştum
Sanki doğan güneşe,aydınlığa uçmuştum...
03.06.2006/21,45
Mehmet SoykırlıKayıt Tarihi : 4.6.2006 16:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Soykırlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/04/karanlikta-dogan-gunes.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)