UMUDA DÖNÜŞÜMÜ BU, GECENİN BUĞULU SESİ…
GECE BUĞULU SESİYLE KONUŞUYOR ve dönüşüm başlıyor…
BELKİ DE KARANLIĞIN BUĞULU SESİ, ÖZLEM GETİREN…
Sol böğründen bir nara fışkırdığında,
bir ah, bir neden düşüncesi,
alnından ter akıttığında,
geçmiş zamanın masallarından,
bir kahraman gömüldüğünde,
bir ak peçete rüzgarla uçtuğunda,
bir ak martı sol yanından kan akıttığında,
gagası üstü denize çakıldığında,
bir sokak kedisi kurumuş kemikleriyle,
asfalta dökülüp serildiğinde
BİL Kİ, VAGON VAGON ACILARLA,
NABZIMIN SON PITIRDAYIŞLARIDIR.
İşte o zaman gelme…
Dönme…
Bil ki, bu güneş çoktan battı,
bil ki, bu yürek çoktan acıdan çöktü,
bil ki, bu hasret çok bel büktü,
bil ki, bu insafsızlık, çoktan fermana geçti.
Ve katledildi bu hayat,
hem de çok, çok oldu,
Lâl oldu bu dil…
Geleme artık, çöktü bu beden, döneme…
İzmir __Çandarlı
Kayıt Tarihi : 19.9.2008 08:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İzmir_Çandarlı ve 'Dandik Büfe'... Uzun yaz günlerinde bir sığınak ve huzur.... Bana tanınan bütün imkânlar için, şükran borçluyum... OKUNMA KOLAYLIĞI OLABİLMESİ İÇİN 'Suskunum Geceye Ve Karanlıklara…' ait deneme yazımdan alıntıdır...
melek ayaz
Bil ki, bu güneş çoktan battı,
bil ki, bu yürek çoktan acıdan çöktü,
bil ki, bu hasret çok bel büktü,
bil ki, bu insafsızlık, çoktan fermana geçti.
üstadım çok güzel bir serzeniş...ellerin dert görmesin yüreğim kabardı sabah sabah...teşekkürler kaleminize yüreğinize...
TÜM YORUMLAR (4)