Ufkumda kesafet ve kara bulutlar...
Karşımda bekler, puslu sonbahar!
Enkazım altında kalmış umutlar...
Mağlubun elinde umut ne arar?
Sence karamsar mıyım, o halde bekle!
Bekle daha bir asır, açılsın surlar...
Surlar orada değil, senin kalbinde...
Kalbini anlamamış, sözden ne anlar?
Karanlıkta bir fenerim, umudu arıyorum.
Bende umut arıyor, ışığıma koşanlar...
“Siz bana koşmayın, ben sizi arıyorum! ”
Desem çekip gider mi, beni ışık sananlar...
Herkes eli böğründe kurtarıcı beklerken,
İnsanlar nasıl olur, kurtuluşa varırlar?
Ruhlar varlık yolunu yalnızca emeklerken,
Bize koşup gelir mi, semavattan yıldızlar?
Kayıt Tarihi : 8.8.2010 18:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!