Karanlıkta ay ve kan Şiiri - Ziya Yüzerler

Karanlık gecede hilal parlar,
Ay ışığı dökülür dört bir yana,
Gökyüzünde asılı kalmış gibi,
Bir yarım ay, sonsuzluğa bakar.

Kanlı bir gölge düşer yere,
Korkunun ve endişenin rengi,
Karanlıkta kaybolan insanlar,
Birbirlerine sıkıca sarılır.

Hilalin ışığı yüzlerindeki çizgileri belirginleştirir,
Korkuları yatıştırır, yüreklerinde umut yeşertir,
Ayın gücüyle ayakta kalmayı başarırlar,
Ve gece boyunca aydınlık yolunda yürürler.

Kan kırmızısı şimdi onların gücüdür,
Umutlarına, cesaretlerine kattıkları bir renk,
Karanlığın içinde, aydınlık bir iz bırakırlar,
Ve yeryüzüne umutla bakarlar yeniden.