Saat gecenin ikisi
Gökyüzü simsiyah
Tek tük yıldızları
Zor seçiyor gözlerim..
Sessizliğini gecenin
Kimsesiz ulumalar
Bölüyor..
Ve,
Ay karanlık..
Koşar adım giderken
Yere düşüverip
Dizi kanayan
Bir çocuk gibi
Yüreğim..
Öyle çaresiz
Öyle ağlamaklı..
Uyuyan kaldırımları
Uyumayı bir türlü
Beceremeyen
Sokak lambaları
Uyandırırken;
Ben,
Penceremin buğusuna
Yazacak tek kelime
Bulamıyorum..
İçim ürperiyor
Yorgun gözlerim
Üşüyen yüreğimi
Saracak bir
Battaniye arayışında..
Halbuki, yüreği
Yürekle örtmek lazım..
Sevdaya sevdayla varmak..
Emrah ÇıkarKayıt Tarihi : 4.1.2014 11:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emrah Çıkar](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/04/karanlikta-27.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!