bundan sonra bedenler ruhun diliyle konuşmayı öğrenir.
P.C.Maria
seni henüz bulmuş gibi uykusuzum.
ve yaralı
yeryüzünün açılış hızıyla
boşlukların geri dönüşüyle
suyun acısıyla
belki bir lise sırasının üstünde...
seni seviyorum...bunu bilmeden.
göğsüne bırakmayı yüzümü
ve koluna dokunmayı,saçlarına
...sonsuzca unutkan ve mutlu senin ekseninde
güzel bir geceyi sabaha götüren sesine dolanarak
uykularımızın arasında konuşarak
sonra acıyla
...güney yönündeyim...
kalbim yaprakları yerlere dökülen
toz pembe bir gül içimde
ve ondan tek bir renk yok artık
aşk biterken.
yaz tatilinde bomboş bir okul gibi
hüzünlenirken yeryüzünü çok sevdim ben
ve orada seni...
buldum.sevdim.kaybettim.
çünkü; aşk...o bu dünyadan değil.
uyumuyorum.
...başucunu başucuma çevir...
Kayıt Tarihi : 20.3.2010 02:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!