Karanlıkta Şiiri - Tunç Kuyucu

KARANLIKTA

Karanlıkta bir başka sevişir hüzünler
Saklanbaç oynarsın anılarla
Hırpalarsın yorganını
Kuş tüyünden de olsa uyutmaz yastığın
Öldürür insanı yaşamak
Şah damarın kopmuşsa elinden
Ve...
El olmuşsa onun eli
Karanlıkta bir başka sevişir hüzünler

Uykunu hapseder mazideki tatlı gülüşü
Bir bir daralır gönül odaların
Meçhullerdedir artık onun dönüşü
Ah!
Ah birde aklına gelirse
O sıcak,ıslak öpüşü
Karanlıkta bir başka sevişir hüzünler

Sabahı sabah ettin ya
Şafak halatını çekmekten nasır tutar ellerin
Sonra eş,dost,ahbap gelir
Konuşurlar
Konuşurlar da...
Sen boş boş bakarsın
Dinler gibi görünsen de
Aklın çoktan göçüp gitmiştir eski zamanlara
Volkan olur içinde hasret yangını
Zerre zerre yanarsın
Külleri savuramaz ne rüzgar ne fırtına
Mıhlanır yüreğine donarsın

Geceler yıldırım misali döndürür çarkını
Sinsi yılan gibi girer odana
Ne zaman geldiğini anlamazsın
Yine denden koyarsın gelen geceye
Anıları bir bir yaşarsın
Dayanılmaz olur bir noktada
Mum gibi erirsin
Erimekle geçer zaman
Dağılır sönersin
Silme gönül terini kalsın öylece
Bilmez misin ey gönül
Karanlıkta bir başka sevişir hüzünler

2005