Kara yılanlar, yükseklerde uçan ak güvercinlere gıptayla bakar lakin onların mertebelerine ulaşmaları imkansızdır. Tek yapabildikleri çatallı dillerini savura savura zehirlerin, güvercinlere nasıl akıtacaklarını düşünmektir. Ama onlar her ne yaparlarsa yapsınlar hangi kariyerlere ulaşırlarsa ulaşsınlar sürüngen olarak kalırlar. Tek yükseliş şansları, avcı bir kuşun pençeleridir. İnaçları her ne olursa olsun, onlar daima şeytanın sembolüdürler ve yılan olmaktan vazgeçmedikleri müddetçe şeytanın sürünen uşakları olmayı sürdürürler. Onlar lanetli ruhlarında kendi cehenemlerini yaratan, ölümü, Hak'ı unutan cahillerdir... Bir gün mutlaka bu karanlık, riyakar bilinçlerin sonu gelecektir ve o gün "şimdiki an" kadar yakındır...
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta