Dört duvar arası, karanlık ve sessiz
Yanlız ve kimsesiz
Yinede bir umut içimde
Büyük bir sevda idi kalan geride
Yanılmışmıydım yoksa
Anlarsın sanmıştım sadece
Yalan da söyleyemezdim ya
Söz vermiştim kendime
Bir el uzandı birden
Sımsıkı tutan ellerimi
Sevmeye başlıyordum ilk defa birini
Elin kime ait olduğunu bile bilmeden seviyordum
Seviyordum onu o diye
Rüyada da olsam seviyordum işte
Çünkü o çoktan gitmişti
Kendini ellerime bıraktığı gün parlıyordu gözlerim
Şimdi kan ağlıyor
O gün cok hızlı atarken kalbim
Şimdi hiç carpmıyor
Beni tekrar karanlıklara bıraktın ya...
Karanlıkların ardından uzanan eldin ya
Olsun ben seni sevdim ya
Hani şu gülüşün vardı ya
Sana kedim deyişim
sen vardın ya bir zamanlar...
O ZAMAN SEVMİŞTİM SENİ...
Mustafa DağKayıt Tarihi : 14.3.2003 01:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!