Sessiz sedasız sanki ertesi gün yine buluşacakmışçasına ayrıldık
Ben eve gidince yine telefona gitti elim çağrı atayım diye
Numaranı tuşlarken parmaklarım aklım başıma geldi
Sessiz sedasız bir ayrılık olmuştu bizimki
Günler gecelere kavuştu kaç zamandır
Ağlıyor musun şimdi?
Ne yapıyorsun?
Neden bu kadar sessiz kaldın
Veya ben neden hâlâ seni merak ediyorum
Seni seviyor muyum ben daha
Yoksa hücrelerimde ki senler mi ayaklanıyor
Neler oluyor?
Neden bu merak?
Neden bu hüzün dolu rüyalar?
Adını sakladığım tüm karanlıklarım adına
Gecelerime düşen bu merak ne için
Öldün mü kaldın mı?
Terk eden ben olmama rağmen
Neden sana olan bu hasretim?
Kayıt Tarihi : 27.4.2005 09:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tunahan Ermihan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/27/karanliklarim-adina.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!