Varın söyleyin güneşe,
Sakın ha sakın doğmasın.
Ruhum, geceyle pürneşe
Karanlıklar yırtılmasın.
Ömür bitmiş bir nefeste.
Derman kalmamış kafeste.
Hayat var hâlâ heveste
Karanlıklar yırtılmasın.
Bulutlar dağılsa bile,
Yıldızlar saçılsa bile,
Kirpikler çözülse bile,
Karanlıklar yırtılmasın.
Yırtılmasın bir tek damar,
Kalmaz yoksa bir damla ar.
Şu yeryüzü ruhuma dar,
Karanlıklar yırtılmasın.
Avşar Bey’im naçizane
Derim huzurlu yüz hane.
Onca sıkıntı, eza ne?
Karanlıklar yırtılmasın.
Kayıt Tarihi : 16.8.2019 19:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yüksekova/Esendere 19 Ekim 2001
![Aziz Dolu](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/08/16/karanliklar-yirtilmasin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!