karanlıklar prensesine gül versen küfür etmiş olursun,
ben çiçek vermedim sana,
açan yaprakların arasında kalır sevgi...
dikenleri de acıtır prenses olsa da ellerin...
gecelerdeki umudu görmek için yıldızları bilmelisin,
Ay ışığını,
Aşk ışığını dayamalısın merdiven diye akşamlara...
her adım attığında alttaki basamak yıkılabilir,
sen çık yüreğime,
burada manzara çok güzel,
karanlık sadece gözlerini kapattığın o kısa an içerisinde kalır...
Kayıt Tarihi : 29.3.2018 22:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!