Yalnız gecelerimin, dinmeyen göz ağrısı,
Sonsuz karanlıklara, ne olur fırsat verme.
Uyan derin uykundan, ışık demeti topla,
Güneşi esirgeyen, sende geceyi söndür.
Yok et gecelerimi, sabah merhaba desin,
Sensiz geçen yılları, sen bana geri getir.
Götür ırmak kenarlarına, gece bol bol yıkansın,
Çıkart dağ yamaçlarına, tekrar geri dönmesin.
Güneşi sen ikna et, artık akşam olmasın,
Kısırlaşsın geceler, karanlıklar doğmasın.
Bitmiyorsa geceler, güneş yaksın eritsin,
Kaybolsun ki geceler, gözyaşı hüzün bitsin.
Mavilikler üstüme, yıldız yıldız dökülsün,
Mehtap çıkmadan önce, karanlıklar sökülsün.
Kasırgalar yükselsin, yağmur yağsın kar yağsın,
Her şey olsun dünyada...karanlıklar olmasın.
Kayıt Tarihi : 23.1.2006 22:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuri Gökhan Sonsel](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/23/karanliklar-olmasin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!