Ba$ladi inmeye gökten rahmet.
Diledi yanik kalbler merhamet.
Duay-i fiilî gördü hürmet.
Etti be$ere Hüdâ merhamet.
Ba$ladi agarmaya kara gün.
Neydi Rahman'im, neydi o zulüm?
Zifirî karanliklar oldu dün.
$ükür Allah'im, gecti o zulüm.
Yirtti güne$, zulmet perdesini.
Kesti kara günlerin sesini.
Verdi asr-i Nur'un müjdesini.
Aldi yarasalar da dersini!
Bati Berlin, Agustos 1984.
Hüseyin AvdicKayıt Tarihi : 30.4.2005 14:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Avdic](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/30/karanliklar-oldu-dun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!