Karanlıklar içinde
Tutunacak bir dal aradığımdır
Sessizliği kelimelerle boğmak.
Heybesinde bir tufan taşır
hayat..
Gözbebekleriyle bulut,
ağlayışlarıyla yağmur
ve güneşe duruşu apansız
davettir sofrasına.
Ki hepimiz sürgünüz ana rahminden
bu kusursuz sofraya.
Hayat,
eder kelamını ömür sayfasında.
Her acı pişer an'ın kavında,
Payımıza düşen hep bu
gökkubbenin altında..
Hayat silemedi gözlerimizden
o derin bakışı.
Hallaç gibi savurduğu günlerin yamacında
sevdalı iki kumruyduk tufana inat.
İzbe sokakların severadımları,
takvim yapraklarının zamansızlığıydık.
Dallarımızda hep aynı bahar
hiç çevirmedik yüzümüzü güneşten.
Geceye nem
Güneşe sevda topladık.
Kayıt Tarihi : 4.10.2023 12:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!