Gecenin ortasında çıplak ayaklarımla
Karanlıklar çöktü üzerime
Kırık dökük binalar gibi mola verdim
Yaşantıma..
Batıda hırçın deniz kudurmuş
Savururken dalgalarını
Hayata dair ne varsa silmek istedim defalarca
Boğazıma takıldı hıçkırıklar boşalırken
Aldırmadan ilerledim soğuk havaya rağmen
Gururum kurban olmuş hengamenin ortasında..
Doğuda delice bir rüzgar
Savururken saçlarımı
Oynadığım sen,seviştiğim tüm kadınlar
Vardı bir zamanlar
Bir veda busesi bırakıp gittin
Yalnızlığı kanatan hüzün dolu şarkılar
İyi gelmedi bana
Güneyde kavurur tepedeki kızıl güneş
Yakıverdi tenimden
Unutmak alışmaktır belki de
Aşkın vebası sende
Busesi bende kaldı sevgilim..
Yaz: Mehmet Ali Tuna
01/11/2013
Kayıt Tarihi : 2.11.2013 16:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/11/02/karanliklar-coktu-uzerime.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)