Karanlıklar Çocuğu Şiiri - Suat Tekin

Bohemdi... behemehal...
Aydınlık sokakların çocuğu.
Tasalanma, uyar bize karanlıklar.
Terk etmeyiz, kimsesizliğe karanlıkları.
Ayıplarımızı sakladı örtüsüz akşamları

Bir sevda türküsüne eşlik etmiştik o gün
Karanlıklar yanı başımızdaydı büsbütün
Bozulan ezberleri kim hayra yordu sandın
Kim zahiri karanlık demişti sen inandın

Alagündü vakit, anaforlara sarılmıştı bohem
Nafile, anaforlar karılmıştı bir iki dirhem

İnanmadılar bize.
İnanmadılar aynı tastan içtiğimize
Biz karanlıklarda aydınlığı gören
Aydınlıklarda karanlığa öykünen
Biz ölü denizde dalgalara arşın tutan
Her tuttuğumuz arşına kum taneleri yutan
Biz ölüm saatinin şafakta çaktığı an
Yeniden doğan. Yeniden doğan.

Her sabah yeni bir başlangıç
Her sabah yeni bir hayat
Göz rengini sevmiştik aşkların