Yine bir yerler çağırıyor
Uzak uzak baharlar
Gitsem bir türlü
Kalsam bir türlü
Bu toprağın baharı
Mavi denizi, İstanbul'u
Ela gözlü toprağı
Doldurup boşaltıyor memleketi
Gitmem gerek, gitmeli
Vurup sırta kara heybeyi
Yola düşmeli
Bekliyor olmalı yollar yorgununu
Asker yolu gözleyen sevgili gibi
Bilmeden o ayağın üstündeki gölgeyi
Açmış delicesine kollarını
Hayat yerine tutmaya ellerimi
Bu baharda yarıyı böyle aştı
Gelecek bahar bilmem gelir mi
Güneş kaç kez çalar kara kapıyı
Dün bir, bu gün iki
Yarın son kez belki
Gün gider yollar çağırır adamı
Bazı yoldan döner yolcu
Kiminin son yolcusu
Kayıt Tarihi : 21.5.2003 02:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Barış Akm](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/05/21/karanliklar-cagirinca.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!