Karanlıklar Anlar Beni.

KARANLIKLAR ANLAR BENİ

Sevmem ben gökyüzünün mavisini,
İçim zifiri, karanlık her yanım,
Bu yüzden, severim geceleri,
Gecedir varım yoğum benim,
Yalnızlıktır tek gerçeğim.

Sevmem, gökyüzünün mavisini,
Gün ışığını, güneşi.
Karanlıktır anlayan beni,
Gökyüzünün zifirisi,
Kaldırır başımı gök yüzüne,
Anlatırım saatlerce, bıkmadan, usanmadan,
Dinler beni yine.

Bazen, ay çekilir gökyüzünden,
Bürünür gider karanlığa,
Yağmur taneleri dökülür bir bir,
Yanar sonra içim, bu kadar mı biriktirdin,
Bu kadar mı yaktın kendini derim.

Gökyüzü bile acıdı haline,
Döktü en değerli incilerini bile,
Gök yüzü bilir halimi,
Sadece, karanlık anlar beni.
Sevemedim gökyüzünün mavisini,
Sadece içim, zifiri,
Karanlıktır anlayan beni.

Dedim ya,
sevemedim gökyüzünün mavisini,
seçtim sadece, geceleri,
geceyi bildim, onunla tanıştım,
onu sevdim her zaman ki gibi,
belki de, seni sevdiğim gibi,
sonsuzdu ya hani, göstermedi hiç bir şeyi,
ne insanların sahteliğini, nede yalancıları, edepsizliği,
gizledi her şeyi.

ESİN ZALI & A.SEZER