Karanlıkta kaldım be canım
Gelde kurtar beni
Karanlıktan aydınlığa çıkışım ol
Aydınlık meşalesini yakta kurtar beni
Bu karanlıkta yalnızım
Siyahlar arkadaşım
Yolum yokki bulayım
Karanlıktan aydınlığa yolum olda kurtar beni
İnsanlığa,
İnsan yüzüne hasretim
Karanlıklarda cehaletle birlikteyim
Cehaletten aydınlığa giden yolum olda kurtar beni
Kelimeler, sözler anlamsız
Bütün bu karanlığın içinde bende anlamsızım
Gülmek, konuşmak ya da sevmek
Karanlıktan aydınlığa yol açta, anlamım ol
Karanlığı tanoyorum
Siyahlarıda
Seni tanımıyorum, kendimide öyle
Aydınlıktan gelde tanıt bana her şeyi
Yaşamayı, sevmeyi ya da ölmeyi
Ne varsa öğret bana
Ben bunlara hasretim
Karanlıkta kaldım, yalnızım
Tek bildiğim şey korktuğum
Korkuyorum
Aydınlıktan gelde kurtar beni
Karanlıktan, korkulardan ve bu yalnızlıktan.
Kayıt Tarihi : 24.10.2001 14:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!