Yalnızlığı nakış nakış
Ördü bana karanlıklar.
Siyah alevlerden yakış,
Kordu bana karanlıklar…
Beynimi sancılar sarar
Nasılsa edemem firar.
Hürlüğe oynarken kumar
Zardı bana karanlıklar…
Bütün gökyüzünden âli,
Esrarın gerçek hayali
Umutsuz gaye misali
Sırdı bana karanlıklar…
Çatlatır ebed ve ezel,
Çirkin ne, hangisi güzel?
Kendimi bulmaya engel
Perde bana karanlıklar...
Boşunadır arşa bakman,
Ufukları yere çekmen
Göğün sonsuzuna rağmen
Dardı bana karanlıklar…
Elbet geleceğim derken,
Farketmez, geç ya da erken
Ölüm soluğu eserken
Kardı bana karanlıklar…
Yok olmayınca var olmaz.
Zıtlar kolay anlaşılmaz
Akılla hiç ulaşılmaz
Ferdi bana karanlıklar…
Kalktılar şaha amanlar,
Bir bir tükendi dermanlar,
Sen olmadığın zamanlar
Yardı bana karanlıklar…
(2009 - Ankara)
Anıl ÖzdemirKayıt Tarihi : 14.7.2013 15:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen Sevgili'ye giden yollar "karanlıklar"dan geçer...
TÜM YORUMLAR (2)