Karanlıkla Basbasayım Bu Gece

Güneş saklandı benden,
Arıyorum bulamıyorum
Nereye gizlendi ki aniden
Üşüyorum, sessizliği bozmak istiyorum
Neden gürültü yok ki çevreden
Hayal kuramıyorum,
Üşüyorum konusamıyorum
Korkuyorum, çok korkuyorum
Gecenin karanlıgında kayboluyorum

Yalnızlık hissi peşimde, kalbimdeki yara her gecen gün derinleşmekte. Özlüyorum, susuyorum, ben sessizliğimle birşeyler anlatmaya calısıyorum. Şimdi aractayım. Şoföre 'dur' diyemiyorum, durakları göremiyorum, etrafta sis yagmak isteyen gökyüzüne engel olamıyorum. Karanlıgı aydınlatan şimsekler ve hemen ardından sessizliği bozan gökgürültüsü. Bulutlar toplanmıs kuzeybatıda, yagmurun yagması an meselesi burada. O da ne yagmur basladı bile şimdiden. Kaçmalı mı yoksa yagmur dinene kadar beklemeli mi, damlalar artıyor, yagmur hızlanıyor, yerler gölcük ben ise burada mahsur kalanım. Yalnızım, korkum ve üşümem artıyor, sesim kısılıyor sanki bogazıma bir düğüm atılıyor...

Koyu karanlık çöktü üzerime,
Haber veremem ki bu saatte evdekilere
Aglasam sesim duyulmaz ki böyle ıssız bir yerde
Ben yine karanlıkla basbasayım bu gece

Bir ses, belki sıcak bir corba şimdiki hayalim. Kimse yok ki derdimi söyleyeyim. Kanayan yüregim, ıslanan saclarımdan mı bahsedeyim. Kararsız ve yalnızım bu gece. Bilmediğim yerdeyim, tanımadıgım bir caddeyim kime derdimi söyleyeyim. Ben yine karanlıklarla mı dertleşeyim. Bu gece bitmek bilmiyor, karnımın acıkması gecenin uzunluğuna davetiye çıkarıyor. Eski günlerime geri mi dönmeliyim; yoksa ileriye, bilmediğim yere mi yönelmeliyim? Ben n'apmalıyım, ben nereye gitmeliyim. Karanlıklarda tek basıma kalmaya devam mı etmeliyim? ...

Karanlıgı bozan bir ışık belirdi. Baktıgımda gördüğüm sey bir taksi olsada ikilemde kalan beynimdi. Cebimde harçlık yok ama beynimde o taksiye binme düşüncesi vardı. Geriye dönersem taksi ücretini verebilirim ama ileriye gidersem o taksici tarafından küçümsenebilirdim. Hayır, hayır ben o taksiyi durduramam. Şimdi yanımdan geçecek ama ben geriye dönmeyeceğim. 'hey taksi' dedim ardından ama ne çare. Üstüm ıslanmıştı bir kere. Ben onu durdurmayı aklımdan geçirirken o beni ıslatarak yanımdan geçti ne diyebilirim ki şimdi şoföre. Ben yine karanlıgı yoldaş edindim, bitmek bilmeyen gece, beynimde ise cevabı olmayan sorularla basbasayım her zamanki gibi aynı yerde...