KARANLIK ŞİİRLERİ

Sisli alaca karanlık hava ayaz yağmur var
Şehir parlak ışıklı gözlerimde buğu var..
Yine yüreğimi çizip geçti tren sesi
yalnızlık soluğu ürperen içimdeki

Bitmez yine hasrete dolanmış sokaklar
Karanlık örtülü adımlar; gizli suratlar
..

Karanlık denizlerde okyanuslarda Yol alan bir yelkenli olmak isterdim Ayın aksini getiren dev dalgalarla Ulaşıp sevdalara vurmak isterdim Sevdalar okyanusların dibinde diye Karanlık denizlere dalmak isterdim Bir okyanus olup suyu sevdadan Bütün insanlığı boğmak isterdim
..

Ararım,ararım kaybettiğim yerde, Sanma ki o kayıp kaybolanda benim. Gelmemi bekliyor bıraktığım yerde, Onsuz gönüllerde kahrolanda benim. Güneş gibi doğsa yeniden gölgeme, Silinse gönülden, karanlık günlerim… Güneş gibi doğsa yeniden gölgeme, Silinse gönülden, karanlık günlerim…
..

Odalar Soğuk Odalar Boş Odalar Buhranlık
Tüm Işıklar Yansada Odalar Yine Karanlık
Duvarlar Kalkar Üstüne Gelirde
Ne Yaman Ne Kötü Şeysin Sen Ayrılık

Yapışmış Yakana Bırakmaz Ki Sevdalık
Nereden Buldu Beni Bu Bahtsızlık
..

Elimde yarı kasvetli bir şiir defteri
Ortasında sarı solmuş bir gül
Etraf koyu karanlık bir gece
Ve hepsinden ötesi
Koyu karanlık
Yarı kasvetli
Sarı solmuş biri
..

Her kapı çalındığında, gelen sensin diye anlık mutluluğa boğulur kalbim.
Oysa ki bilirim uzaktasın ve gelmeyeceğini ama ne yapsın zavallı kalbim yaşamak istiyor.
Ellerim, sahipsiz kaldığı günden beri uyuşmaktan vazgecmedi hiç.
Gözlerimi sorarsan yıkanmaktan tertemiz olup görmekten vazgecti.
Karanlık, ne güzel bir dostmuş hiç terketmedi beni, fakat sen ışığımdın ve yoksun.......
her yer karanlık uçsuz bucaksız.
Herseyden uzak ben ve ben...
..

Karanlık bir odaya koysalar beni
Seni düşünerek aydınlatırım her yeri
Aydınlık bir odaya koysalar beni
Yoklugun karartır her yeri

Karanlık bir yere koysalar seni
Yüzünü görmek için aydınlatırım her yeri
..

Geçmiyor bir türlü günler,
Fazla geliyor sensizliğe hasret günler,
bitmiyecek sanki bu ızdıraplı geceler,
Ah karanlık geceler hep sessiz, hem sensiz.

Bir yanım unutmak istiyor,
Diğer yanım ise her gün tekrarlamak,
..

Karanlık dolar her defasında
Aydınlığa yelken açan umutlarıma
Düşlerim boğulur kabuslarda
Alaca karanlık var hayatımda
Vuslatta,mutluluk açar dörtbiryanda
Rağbet görür sevgi şarkılarıda
Aydınlık doğar hayatıma...
..

Karanlık çöker vuslat gibi geceme, ışıklar sönünce gözlerimle beraber. Uzun bir yolculuk başlar... Görmesemde duymasamda kimseyi.
..

Dolaşıyorum karanlık gecelerde
Biri var yanımda oda sensin
Tutmak istiyorum ellerini ellerimle
Boş kalıyor ellerim çünkü yanımda değilsin.

Saklıyor karanlık geceler
Matemli gözlerimi görmesinler
..

Yine sessiz bir gece
Yine sensiz ve sessizim
Karanlık bir gecenin ortasında
Yatağımın başucunda seni düşünmekteyim

Işıklar yanmasın
Etraf aydınlanmasın istiyorum
..

İçimdeki o karanlık şey
neyin nesidir anlamak çok zor
içimde var sanki yanan bir kor
bir tas su verenim yok yanımda

Bende isterdim hep gülüp eğlenmeyi
ama o karanlık hep engelliyor beni
..

Bir dalda beklerdim henüz açmamış
Goncayken dalların bana küstü mü
Neyleyim güneşi ışık saçmamış
Karanlık geceyle örtün üstümü

Ha onsuz burdayız ha onsuz yokuz
Değmesin tenime damlalar onsuz
..

Yine karanlık çöktü,ay doğmayan semtimize
Bense yine bir karanlık köşede,
Döneceğin günün hayaliyle,
Dolaşırım sessiz sokakları avare.

Geceleri üşüyen kaldırımlar tek dostum yine
Koşarda, bilmez nereye! gider bir meçhule
..

Küfür sarayları yıkılmadıkça,
Zulmün karşısına dikilmedikçe,
Zalimin ipliği sökülmedikçe,
Karanlık yarınlar ardımızdadır.
Ecdadın vebali sırtımızdadır.

Cehalet defteri dürülmedikçe,
..

Gecem mi karanlık yoksa gözlerin mi?
Perdeler kalktığında bir çift yeşil bakış
Aydınlığı buram buram aşk kokusu üzerimde
Arada bir gri bulut

Gecem mi karanlık yoksa sözlerin mi?
Dürüstlüğünden mi yalnızdır ki geceler?
..

Üzerimizi örtüyor kızgın lavların külleri
hiçbir rüzgar savuramıyor
karanlık, karanlık ve hala karanlık
hangi zeka çekip kaldıracak bu örtüyü?
bu çarpık tahterevalli dengelenmiyor!
sarmaş dolaş olamıyor insanlık
hızlı üreten Ortaçağ öylesine kalabalık
..

Karanlığı aydınlatarak
Karanlıkta...
Günü de karartırlar
Aydınlıkta...
Ve her aydınlık,
Aydınlık değildir aslında...

..

Rüzgâr penceremden izinsiz odama sızar
Tül raksa tutulmuş ruhum bir köşede mezarımı kazar
Aydınlık çekildi gözlerimde dipsiz gizemlere gömüldü
Vicdanım münker-nekir ve ruhum mum misali söndü
Karanlık ruhumu koparıp aldı devretti beni yıldızlar
Dakikalarım bir ömür kemirdi beni yalanlar
Çekilmez dünyada şükürler olsunki bu kahır fani
..