KARANLIK ŞİİRLERİ

Gece karanlık,
ışığım yok,
ötelerde ses,
içimde korku,
saklı düşler yılmaz umutlarla,

Gece karanlık,
..

Karanlık çöksün ve ben kimseyi görmeyeyim,
Sonra sen çık gel,
Güneş gibi doğ bana,
Karanlık çöksün ve ben kimseyi görmeyeyim,
Bir tek sen ol yanımda,
Kokunu alsam yeter bana,
Karanlık çöksün ve ben kimseyi görmeyeyim,
..

karanlık geçmişimin tek sebebi
yalnızlığımın tek nedeni
hüznümün sebebi
bizi ayıran o karanlık gecemi

ben unutmadım hiçbirşeyi
karanlık sokaklarda sevişmelerimi
..

Şu zamanlar kötüyüm
Yok aydınlık bir günüm
Ben kendime özgüyüm
Karanlık dünyalarım

Bir umut çeşmesinden
Hazırım su içmeye
..

İnsanlar aya benzer
Çünkü insanlardaay gibidir
Kimseye göstermediği
Bir karanlık yüzü vardır
Bunun için karanlık yüzünü iyi tanı
..

karanlık, özünde korku, içinde dehşeti arar insan,
Sardınmı bedeni,korkun kaplar kalpleri,
Aslında, çok güzelsin karanlık,
Çıkaramadı cevherini,insan.
Örtmüşsün kendinle ihtişamını,
Bilinmez sırrın, sır etmişsin kendini.

..

Yine karanlık, sessizlik anlamaz,
Karanlık, sarar biçare aşığı,
Sessizlik biçare, feryadı görmez,
Anlamaz aşığı, görmez yasını,



..

En zor yaşadığım an senden haber beklemek
Geçmeyen zamandan nefret ederek beklemek
Hayeller kurmak sıkıntılar içinde perisan bir halde beklemek
Taki seni iyi olduğunu görünceye kadar beklemek

Hiç yaşamadım böyle bir endişe korku
Çünkü sevmedim hiç bir zaman aşk ile birini
..

Çıkmaz sokağa girmiş hissettiğin zamanların vardı. Hatırlıyor musun? Beni duyuyor musun? deyişlerini. Gecelerimin karanlıkları gündüzlerimde de var diyordun. Öyle kırgın öyle çaresizdin ki! Sevilmek tek dilediğindi. Dayanacağın omuzda yaslayarak başını,okşanmasını isterdin saçlarının. Ellerini tuttum senin, ısıttım üşüyen ellerini. Sonra sevdim seni. Hem de nasıl sevdim! ! Öyle bir yere gelmiştik ki, sana derken beni duyuyor musun? diye, haykırışlarımı kendim dinledim bomboş evimin duvarlarında yankılanan sesimde.

Evimin bomboş kalan sensizliğinde, oturduğun koltukta oturdum. Kamerayla çektiğim bana sevgiyle bakıp -Seviyorum seni- deyişin çınlıyor kulaklarımda. Hatam sevmek miydi seni? Yoksa o karanlıklar içindeyken sen, elini tutup çıkarmak mıydı seni gündüze?

Şarkılarım senindi, yağmurlu yollarda kaçak öpüşmelerimizde yine sen vardın. Sonra bırakıp gittin beni. Hiçbirşey olmamış gibi, yaşamamış gibi, sana olan sevgimin deliliğinde, çaresizliğimde bırakıp gittin. Bilir misin? Sen hiç yürüdün mü yollarda? Yağmurlarda ıslandın mı iliklerine kadar? Yağmur damlaları yarenlik etti mi sana yalnızlığında? Sensizlikte karanlık, karanlık bile değil, açan güne merhaba diyen güneş bile ısıtmadı yüreğimi senden sonra.

Sen çıktın çıkmaz sokaklardan, karanlıklardan, aydınlıklardasın. Ben ise, yalnızlığımda içimden bazı zamanlar ­ beni duyuyor musun? diyorum.
..

Karanlık olunca
şiirler hep ona yazılıyor
Karanlık
Onu mu anımsatıyor; yoksa

ben mi utanıyorum
aydınlıktan?
..

Karanlık güzeldir.
Karanlık çağırandır, aratandır.
Karanlık buldurandır, düşündüren, şükrettiren.
Karanlık bırakandır, seni seninle bırakan.
Tazeni, çürüğünü çıkarandır.
Karanlık sarhoşluktur, tasavvuf i sarhoşluk.
Karanlık gösterendir, açandır.
..

Hep yanyana Türkmeni lazı çerkezi
Düşmana inat gönlümüz sevgi dolacak
Bırakıp bir kenara kini nefreti
Karanlık kaybolup gölgeler kalkacak
Ufuktan güneş bak yeniden doğacak

Sarsılacak Nemrut Fravun Ebu cehiller
..

Dengeliydim güzelliğe büyüyordun
Çirkin ne varsa kapılar ardındadır
Karanlık salyalı karanlık tasmasıyladır
Daha çok şey kapalı kapılar ardındadır
Birazını biliyorum birazını bilmiyorum
Bildiklerim nereden başlasam bilmiyorum
Karanlık salyalı karanlık tasmasıyladır
..

Mazıde kaldı o güzel sevgiler.
Sustu artık o konuşan diller,
Bana gülüyör hep yaadeller,
Bir gün aydınlanacak elbet,
O karanlık geceler.

Dağlar taşlar hep hüzün oldu,
..

Namus indirgenir ise bir zar’a,
Arsızın bakiri, dulu karanlık!
Düşerse ipliği eğer pazara,
Daha iflah olmaz sulu karanlık!

Kavuşmadı hiçbir gecem sabaha,
Hep bu gecelerde girdim günaha,
..

Korkuyorum sevgilim
Şu karanlık gecelerden
Gel aydınlat şu karanlık gecemi
Korkuyorum sevgilim

Takvim yaprakları
Bir,bir kopuyor
..

Defolsunlar bu diyardan
Artık bıktık istismardan
Seçemezler nur’u nardan
Karanlık sözlü aydınlar
Kelebek gözlü aydınlar

Sorsanız zulmetten kaçar
..

Niyetlendim bu gece yol ayrımına varmaya
Niyetim bağladı peş peşe umutlarımı
Karanlık balkon demirlerinin soğuk bedenlerine
Yırtıldı nefsim gelirken yol ayrımına, bırak dedim
Bırak ki yolsuz mektubu ulaştırayım soluğuna
Uçarı bir atlı gibi geldim ey karanlık
Divane dediler peşimden gülüşen köşe başları
..

Çiçeklerin üzerindeki çiğ taneleri
Bana beni anımsatıyor
Her düşen yaprağın ardından ben
Karanlık bir boşluğa dalıyorum

Karanlık korkutucu geliyor bana
Tutmak istiyorum ellerini
..

Merhaba. Bu akşam her zamanki gibi seninleyim.sen benim karanlık dostumsun,karanlıklar içinden gelen dost.sensiz gecen bir günün akşamındayım yani karanlıkta artık akşamlar benim dostum oldu.Sende biliyorsun akşam olunca ben sana daha yakın oluyorum aramıza kimse girmiyor.

Akşamın karanlığında gelen sevgili,
Bilirmisin ne zamandır beklendiğini.
Sen bir gölge misali
Sıcaklığın hissedilmiyor.
Gelde beklenti bitsin.
..