Karanlık yüzler Şiiri - Abdulcelil Güven

Bir yere götürüyorlar beni dertlerim,
Tanımadığım,bilmediğim yerlere.
Karanlık yüzlü insanlar var o yerde,
Korkuyorum.ürküyorum önce,
Yavaş yavaş yaklaşıyorlar yanıma,
Aydınlanıyor yüzleri….

İyilikler diyarına geldin, diyorlar.
Dilediğin gibi davran,diyorlar.

Geçiyor zaman….
İstediğimi yapıyorum,
Hareketlerim kısıtlanmıyor,
Fakat hergeçen gün kararıyor yüzüm.
İyilikler diyarını mahfediyorum.
Sonra arıyorum eskiyi,
Yeniden gelsem diyorum şu iyilikler diyarınada,
Yüzüm yine onlardan,daha aydınlık olsa….