Karanlık Yüz
Uzaklarda...
Güneş kadar uzaklarda...
Yıllar sonra kağıt kalem bu kadar mutlu!
Deprem korkusuna rağmen.
Birbirine kavuşmanın sevinci içinde
ve donuk bir yüz
Kendisine şefkatle bakan kağıda inat.
Asırlarca yaşamışcasına,
Asice ,kararlı ve korkusuz.
Geceye direnen karanlık bir yüz.
Adeta deliyor karanlıkları
Bir taraflardan ışık mı sızıyor ne?
Her gün doğan güneşe inat.
Kayıt Tarihi : 26.5.2001 18:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!