Bir randevumuz daha var mahşerde sevgili
Rüzgârın bile esmeye kıyamadığı,
Saçların darağacında sallandırırken yüreğimi
Teraziye konacak gönül kırgınlığımı hiç düşünmedin mi?
Muamma oluyorum gözlerinden akan hasretle
Yağmurlar temizlemiyor artık içimdeki karanlığı
Ve tövbelerim dikiş tutmuyor
Gittiğinden beri kaybedişlerim bile daha yorgun
Karanlık yolculuğumu tamamlarken
Sensiz ve sessiz seherlerde
İçimde bir küçük sırsın sen
Benim bile bilmeye cesaret edemediğim
Karanlığımdın benim
Korkmadan kuytu sokaklarında kaybolabildiğim
Avuçlarına yazarken ben sözlerimi
Sesimi çıkartamadım anlamlarını kaybeder diye kelimelerim
Kayıt Tarihi : 4.4.2013 17:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!