Karanlık Yollar Şiiri - Cevdet Altay

Karanlık Yollar

Sevgiden söz etmek saçmalık olur,
Kendisin den nefret eder se insan.
Nasihat eylemek çok cılız kalır,
Şeytanın aklını çeler se insan.

Kılıçtan kalkandan dem vurup durur,
Atınca mangalda külü savurur,
Düşünceler fesat anlamsız gurur,
Tarla sına nifak eker se insan.

Nahak sopasını dört elle tutar,
Necasetle dolu hilafa batar,
Zaman değirmeni un ufak eder,
Kainat malına taparsa insan.

Merhamet pınarı bulanık akar,
Vicdanın sesine kulağı tıkar,
Tuttuğu kağıtlar elini yakar,
Karanlık yollara saparsa insan.

Yaşadığın her gün eylersin zarar,
Boşa geçen ömür ne işe yarar,
Naçarı çağırır musibet arar,
Rahmet kapısından kaçarsa insan.

Zorlama devranı çivisi çıkar,
Bağnazı bilgine kafayı takar,
Oğul atasına nasihat çeker,
Gördüğün den geri kalırsa insan.

Cevdet Altay……22.10.2023