Karanlık Yol Şiiri - Berkay Yıldırım 3

Karanlık ışıklar arasında
Yürüyorsun bu sessiz yolda
Ama bir ışık görüyorum
Kalbinin derinliklerinde
Gözlerinin ardında
Sanki haykırıyor
Beni bu kıyametten kurtar diye
Bakıyorum sana
Ve yaşıyorum seni
Nehirler akışıyor
Deryalar gülüşüyor
Sonra bir ay doğuyor
Her şey karanlığa gömülüyor
Ben derinlere indikçe
Anlıyorum seni
O ıssız yoldaki sessizliği bozan
Karanlığı aydınlatan bir ses duyuyorum
Bembeyaz bir kuş
Gönlüne huzur verecek biliyorum
Yaklaşıyor karanlıklar arasından
Onu görünce kaçmaya başlıyorsun
Belki isteyerek yapmıyorsun
Ama kaçıyorsun karanlığa doğru
Ve sonunda kurtulduğunu sanıyorsun
Ama sende mezarlığa giriyorsun
Umutların öldüğü yere
Kaybediyorsun umudunu
Bilmiyorsun ki esiri oluyorsun