Ey karanlık yollarda yürüyen insan !
Günahkar ateşin ve karanlığın esirisin sen.
Toprak ve nurdan yaratıldın, kirletme aziz ruhu
Esaretinden kurtul, gittiğin yoldan et rücu
Mutluyum dediğin yerde, kana susamış beşer
Kendini kaybetme, aslına dön artık yeter
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta