Karanlık Yol Şiiri - Armutlu

dümdüz sade kısa bir yoldayım
upuzundu eskiden bu yol upuzun
yaş ilerledikce boyu kısaldı umutsuzluga döndü
hayatsızlıga döndü bir mum gibiydi eridi söndü
nedendir bilmem ama felek beni dövdükten sonra güldü
hem sevdi hem öldürdü acımadı merhametsizdi
belki bir tiyatrocuydu gizliden sevgisizdi
ama inanamam sadıktı bana iyi birisiydi
lakin sualin cevabı yok belki cevap kaderdir
bu yaşımda böyleyse gelecegim mezarın dibidir (dibi)