Karanlık yine bu şehir... Şiiri - Kadir ...

Gece yine karanlık... Soğuk... Sessiz...

Herşeyden önce sensiz! ! ! ...

Kime anlatsam bilemiyorum.... Kim anlar beni...

Sen bile anlamadın ki seni seveni... Kim anlasın bende ki seni...

Bekledim yollarını....

Bekledim bir selamını... Bir kelamını...

...... bu kadar zor muydu...

Bu kadar zor muydu ben burdayım varım seninleyim demek...

Önem verdiğini göstermek...

Söyle ey sevdiceğim....

Sevmek mi zordu kaçmak mı...

Sen hangisini sevdin...

Yollar gidiyor artık bilinmezliklere....

Geceden sabaha ümitsizlik....

Bu sevda ağır geldi sana...

Kaldıramadın belki de...

Sende elbet seçersin... Sende elbet seversin....

Seçersin bir kötüyü ezilir bitersin....

Benim sevip bittiğim gibi...

Bir kez elin değmemiş olsa da yüzüme...

Bin yıldır seninle gibiyim....

'Asla kimseye güvenme ki yıkılıp giden sen olmayasın' derdi şairin biri...

Ne de haklıymış meğer...

Güvendim...

Umutla bekledim....

Ve yıkılıp gittim....

Ey benim yarim... Ey benim öte ki yarım...

Nerdeydin ben sana gelirken...

Tomurcuk umutlar ekmiştim yüreğime...

Sen sevginle ilginle büyütecektin...

Oysa sen sevmek yerine bırakıp gitmeyi seçtin...

Dedim ya sevdiceğim tomurcuk umutlar ekmiştim yüreğime...

Ama sen kurutup gitmeyi seçtin....