Tuhaf Simsiyah gözler
Karanlıkta yıldızların arkasında
Beni izliyorlar
Orada olduklarını hissediyorum
Bana hem gel hemde git diyorlar
Korkuyorum
Ama korkmam ne kötü
Ne de iyi
Sadece öyle işte
Açıklayamadığım bir duygu
Bir his kaplıyor tenimin etrafını
Yavaşça karanlığa gömülüyorum
Her gece yıldızlara çıkarken
Yok oluyorum
Yukarda bir şey var
Beni seven beni izleyen bir şey
Ondan başka hiçbir şey yok
Sadece o sarılıyor bana
Gözlerimdeki yaşları siliyor
Ve beni benimsiyor
Belki Tanrı
Belki bir melek
Bilmiyorum
Ama karanlığa gidiyorum
Sevgiyi hissedemiyordum
Ama hiçbir şeyi hissedebiliyordum
Artık sadece o
Bana yaklaşan bir hiç
Ve büyük son
Elveda demem gerekmiyor
Ama bir daha göremeyeceğim
Kayıt Tarihi : 28.10.2018 21:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!