Karanlık Yerim Şiiri - Ömer Özyurt 2

Karanlık yerim

Durduk yere seni düşündüm
Gece karanlık ve berraktı
Ay ışına koyuyordum olmuyor
çıkarıp yıldızlara asıyorum tutmuyor
kayıp düşüyorsun dileğimden
kalbimdeki yerin boş kalıyor

Yaramaz çoçuklar dolanıyor kalbimde
Bayram sabahları koşan çoçuklar
hangi oyunda oynuyacaklar
Bütün oyunçakları çoktan kırmışlar

Son şüpemi uyuttum
bu karanlık afacan yerimde
Büyümüş bir aşkın çoçuğuydum
Bu aşk benim için süslü bir facia
Yine sevginin ölçüsünü kaçırdım
darasını saymadan seviyorum
o bilsin bilmesin
Ben onu bu karanlık yerimde seviyorum
Sen zahmet etme ben seni severim dedim
Çok ağır söyledim

Ağır kaldırırsın inçitirsin kalbimi
sen zahmet etme
Belkide bu uslubun içinde gizlenirsin

Akşamki fikrim sabahlara iyi gelmiyor
akşamları daha çok seviyorum
sabahlara kalmıyor
Abartarak seviyorum
çok abartmayı seviyorum
Seni abartacak kadar,çok seviyorum

Mavinin Eli