Gecenin karanlığı odamı kaplıyor,düşüncelerse beynimi,
uyku bir meçhule büründü,
yaşama dair ne varsa, senaryolar yazılıyordu,daldan dala konan düşüncelerimle,
derken gözüme uzandığım yerden,bir ışık yansıdı,
pencereye yöneldim,pencerem kalın diklemesine panjurlarla kaplıydı,ışık aradan bir boşluk bulmuş sanki bana göz kırparcasına,delicesine yanıp sönüyordu,
dikkat kesildim odaklandım,
farkettim ki herşey olağandı,bu ışık bildiğimiz venüsün ışığıydı,herzamanki gibi görevinde, varlığa selam çakıyordu,
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta