Karanlık ve Ses Şiiri - Fikret Turhan

Karanlık,
Karanlığa bulaştıkça koyulaşmakta
Eller,gözler ve yönler koyu karanlıkta
Yavaş yavaş kaybolmakta...

Karanlığın,
Önü de yok,arkası da
Üstü de yok,altı da
Karanlık yönünü kaybetmiş
Kendini aramakta....

Ve ses,
Karanlığa karışınca
Karanlık, duya duya açılmakta.
Ses karanlığa göz karanlığa el,
Ses karanlığa yön olmakta....

Eller,gözler ve yönler
Birbirlerine sarıldıkça,
Koyu karanlıklar
Yavaş yavaş açılmakta,
Karanlık, ses olup nefes nefese
Işığa doğru koşmakta...

Yalova