Karanlık ve Sen

Karanlık ve Sen

--Eh Artık 18 Yaşamışız--
Elektrikler kesildi
az önce.
Karanlığa gömüldü,
dünya.
Eskiden bunu çok severdim.
Ama şimdi,
hiç!
Evet evet
doğru tahmin ettin,
karanlık seni getiriyor
yanıma!

Oysa sen demek;
gözyaşı demek,
oysa sen demek;
acı, keder, dert demek,
oysa sen demek;
“ölüm sevgisi” demek! ..
.....................................

Oysa sen demek;
mutluluk namına anılan,
her şey olmalıydı.

Evet yine doğru,
yalnızca bu nedenle
s...e...v...m...i...y...o...r...u...m
karanlığı.

Mum yakmak mı?
Yoo, hayır hayır, asla!
Tabiii, sen istersin
çünkü;
bu sana,
hem de APS’li davetiye.
Bilirsin çünkü,
mum ışığının,
ne denli hüzünlendirdiğini
beni.

Ne olur
git!
İstemiyorum seni.
Evet ben de duyuyorum
senin duyduğunu,
biliyorum
o
kalbimin sesi
ve yine sana kal diyor.

Ama y...o...k
bu sefer hayır!
Beynim git diyor sana.
Hem bu güne kadar
hep seni ve kalbimi dinledim,
haksızlık bu!
Bu sefer sıra,
bende ve de mantığımda.
Yalvarırım
“git”!

Abdurrahman Kaan Köker
Kayıt Tarihi : 16.3.2004 12:34:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Abdurrahman Kaan Köker