Dün akşam kendimi ansızın karanlığın ortasına atılmış buldum
Karanlık ben’den ben karanlıktan korktum
Ben O’ndan kaçtım O benden
Ta ki duvara çarpana kadar
Yerde uzanmış halde O bana baktı ben O’na
Gözlerimiz karşı karşıya geldi
Tek söz etmeden
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var