Koyu bir karanlık ardından,
Bir güneş aydınlatıyor dünyamı.
Neden sıkıntılarımı atamıyorum halâ,
Sevemiyorum yalnızlığımı.
Ben güzellikler için az mı uğraştım?
Azmı savaştım insanlık için.
Bir gerçek dost bulmak istedikçe,
Az mı suistimâl edildim.
Yinede seviyorum zalim yaşamı,
Bir pamuk ipliğine bağlı olsa da.
Dostu ne yapayım iyi gün için,
Dost gerçek olmalıdır parlasın karanlıkta.
Kayıt Tarihi : 2.3.2007 19:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!