Karanlık ve aydınlık
Oldukça yakın oldukça uzak
Kimine karanlık, aydınlık
Kimine aydınlık, karanlık.
Yok farklılıkları anlamak
Önem verilen kendini anlatmak
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Haklısınız. Dinlemek / anlamak/ konuşmak / susturulmamak / kendi özünde insanın kendisi gibi yaşaması, birlikte ise insanlığın haklarına saygı göstererek yaşaması esas olmalıdır.
Zaten bütün mesele burada.. İnsanlar arasından çıkarcılar çıkarılsa. İnsanlar kendi aralarında anlaşırlar. Onların anlaşmalarını engelleyenler çıkarcıların kendisidir.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta