Karanlik Sokaklar Şiiri - Cemal Karsavran

bir kosusturmadir
gün geceye döndügünde
dolmabahce sirtlarindan
seyret istanbulu
seke seke kosar
sehir umuda...
umutsuzluklara.....
vapur düdükleri
çiglik çigliga
deler karanligi
yildiz olur isiklar
bogaziçi, kiz kulesi
ve anadolu
uzaklarda yanar sehir
yanarim yalnizligimda
askin sessiz ayak sesleri
fisilti ve kosusturmalarla
çaliliklarin arasinda
el ele yürüyen sevgililer
kaçamak öpüsler
bakislarda.
beynimi yirtar
vapur düdükleri
özlem, hasret, bekleyislere
her sefer'de
kaldigim yerde kalirim
bakislarim kalir geceye
ayni noktada
zaman gelir gecer
anliktir..
irkildigim ayak sesiyle
geceyi birakirim
oldugum yerde
gözlerimi
ruhumu
uyusmus bacaklarimi
oturdugum yerde
hain bicak olup keser
umutlarimi..
sessizlik yalnizlik
karanlik sokaklar