Karanlık Sokaklar

Ucu göründü karanlığın
Güneş gizledi kendini
Ay doğmadı
Sessiz kaldı sokaklar
Kavga ettiğim gölgem kayboldu
Mevsimini beklemeden
Rüzgâr yaprağı savurdu
Öksüz kaldı ağaçlar
Karanlığın bağrındayım
Kayboluyorum
Kalbim bağımsızlığını ilan ederken
Düşüncelerim firar ediyor.
Kendimi ıssız sokaklarda buluyorum
Yalınayak yürüyorum
Bastığım taşlar kesiyor umutlarımı
Bir sana koşuyorum
Bir sona
Bırakıyorum kendimi rüzgârın uğultusuna