Karanlık Şiiri Şiiri - Bedirhan Altın

Yarıl orta yerinden gökyüzü,
Sarmıyor bedenimi artık bulutlar...
Eskidi artık vakit,
Görünmüyor geçmişin öbür yüzü,
Yürümüyor artık köklerime sular...
Rüyamdalar her gece durmadan
Bin bir yüzlü, rüzgâr kanatlılar...
Cama vuran yağmurun derdi ne?
Eskilerden bir haber ağlatır mısraları.
Şairler, şiirlerini öpüp yattılar...
Ölüm evin hangi bilinmezinde?
Dönüp durma geçmişin çöplüklerinde,
Bulamazsın, ne işaret ne de haber...
Sanma, yağmur olmaz sana artık pusula...
Işık yok artık gündüzlerde bile!
Şiir karanlık, kaldırımlar çıplak!
Yıldızlar okşamıyor artık kaldırımları,
Kimsesiz sokaklar...
Yağmur durmadan yağa dursun,
Dünya zifiri karanlık,
Az önce güneşe odun atıp, yaktılar...