Karanlık Şiiri Şiiri - Halil İbrahim Zer ...

Limanda tükenen bir ömür,
Bir gemi uğruna,
Bir ömrü limanda heba etmenin şiiri,
Karanlığın asumandaki efsunu,
Göklerin huzursuz eden,pusu,
Yüreklerin buğz edilişi,
İnsanlığın derin uykusu.
Karanlık,
Cesareti korkutan,
Zifiri karanlık.
Engin denizlerin,iri dalgaları,
Derin bir vadide,kurtların sedaları.
Kara bulutların ölüm gibi çöktüğü gece,
Gök gürültüsü,kubbeyi deldi bu gece.
Bekleyenlerin gemileri yanaştı,
Başka limanlara,
Yahut alabora oldu,
Ulaşamadan,bizim limana.
Yarısıysa inanmak,başarmanın,
Evvela,
İnanmayı başarmak gerek.
Dağların yüksekliği ürkütmesin seni,
Ne kadar yükselirse,yükselsin,
Azimden yüce dağ yok.
Başarının hırsı,kibre sokmasın seni,
Kibirden daha alçak,acizlik yok.
Yapılan iyilik riya içinse,
İyilik kalır mı geriye ?
Kötülükten bir katre kaldıysa yürekte,
Aydınlığa yönelmeyi öğrenmeli önce.
Nefes aldığın kadar değil,
Sevdiğin kadar varsın,
İster bahar ol,ister kış,
Gülümsediğin kadar sıcaksın.